Αποσπάσματα από τον «Περί Παιδείας» Λόγο Ιωάννου του Χρυσοστόμου
«Οὐδέν ὄφελος τοῦ διδάσκειν ἑτέρους, ὅταν τις ἑαυτόν πρότερον λαβών μή διδάσκῃ… Τόν γάρ διδάσκαλον πρότερον ἑαυτοῦ χρή εἶναι διδάσκαλον. Ὥσπερ γάρ ὁ στρατηγός, ἐάν μἠ πρότερον ᾖ στρατιώτης ἄριστος, οὐ στρατηγός ἔσται ποτέ, οὕτω καί ὁ διδάσκων».
«Τοῦτο γάρ μάλιστα διδασκάλου, τό οὕτω συναλγεῖν ταῖς τῶν μαθητῶν συμφοραῖς, τό κόπτεσθαι καί πενθεῖν ἐπί τοῖς τραύμασι τῶν ἀρχομένων (= τῶν μαθητῶν)»
«Ὁ δέ παιδεύων οὐ δι’ ὧν λέγει μόνον, ἀλλά καί δι’ ὧν ποιεῖ τήν διδασκαλίαν προάγει»
«Εὔκολον τοῦτο τό φιλοσοφεῖν ἐν ρήμασι·δίδαξόν με διά τοῦ βίου τοῦ σοῦ … Μείζων γάρ ἡ βλάβη, ὅταν καλῶς διδάσκων τις διά ρημάτων, διά τῶν ἔργων πολεμῇ τῇ διδασκαλίᾳ».
«Δεν υπάρχει κανένα όφελος να διδάσκει κανείς άλλους, όταν προηγουμἐνως δεν έχει διδάξει τον εαυτό του.
Γιατί ο δάσκαλος πρέπει προηγουμένως να είναι δάσκαλος του εαυτού του.
Όπως ο στρατηγός εάν προηγουμένως δεν γίνει στρατιώτης άριστος, ούτε άριστος στρατηγός θα γίνει ποτέ, έτσι και ο δάσκαλος.
Βασικό χαρακτηριστικό του δασκάλου είναι να συμπάσχει και να συμμερίζεται τις συμφορές και τις δυσκολίες των μαθητών του.
Ο εκπαιδευτικός προάγει τη διδασκαλία όχι μόνο με όσα λέει, αλλά και με όσα πράττει.
Είναι εύκολο να φιλοσοφείς με τα λόγια! Δίδαξέ με μέ τη ζωή σου. Γιατί είναι μεγαλύτερη η βλάβη όταν κάποιος διδάσκει σωστά με τα λόγια και με τα έργα του πολεμά τη διδασκαλία του…
«Πάντα ημίν δεύτερα έστω της προνοίας των παίδων»
Όλα ας είναι δεύτερα μπροστά στη φροντίδα των παιδιών μας»…
“Τούτο εστι, ο την οικουμένην ανατρέπει πάσαν, ότι των οικείων αμελούμεν παίδων, και των μεν κτημάτων αυτών επιμελούμεθα της δε ψυχής αυτών καταφρονούμεν”.
Αυτό είναι που ανατρέπει ολόκληρη την οικουμένη, ότι δηλαδή αδιαφορούμε για τα παιδιά μας, φροντίζουμε για τα υλικά τους αγαθά και περιφρονούμε την ψυχή τους
Χρόνια μας Πολλά, Συνάδελφοι!